Allah Rasulü’ne (s.a.v) gönülden bir bağ ile bağlı olan Hz. Aişe validemizin tavırları evliliğinde edep sınırlarını korumak isteyenlere en güzel örnektir. Bir gün Allah Rasulü (s.a.v) Hz. Aişe’ye (r.a) gelerek “Ey Aişe ben senin bana kızgın olup olmadığını anlıyorum” demiştir. Ve bunu nasıl anladığını soran Aişe validemize; “Benden hoşnut olduğunda ‘Muhammed’in Rabbine yemin ederim’ diyorsun. Bana kızdığında ise ‘İbrahim’in Rabbine yemin ederim’ diyorsun” şeklinde cevap vermiştir. Buna karşılık Aişe validemiz ise “Doğru söylüyorsun. Fakat ben adını dilimle anmasam bile kalbimle anarım” karşılığını vermiştir. Bu hadise tüm mümin çiftlere örnek olacak nitelikte güzel bir edebi barındırmaktadır. Aişe validemiz bazı durumlarda insanlığının gereği öfkesine hakim olamasa dahi bunu asla kırıcı bir üslupla dile getirmemiş, hiçbir zaman kötü sözler sarf etmemiş yahut sesini yükselterek kimseyi incitmemiştir.
Eşler arasında da edep konusu böyle hassas bir dengede olmalı, kişi hem sözünü hem fiilini önce gönül süzgecinden geçirmeli, hassas bir terazi ile davranışlarını tartıp öyle harekete geçmelidir. Çünkü yolumuz edep yoludur. İlerlemek isteyen, rıza-i ilahiye ulaşmak isteyen her mümin öncelikle edep sınavını vermelidir. Belirttiğimiz gibi bu sınavda da ilk olarak aile yaşantısında geçer not almalıdır. Daha sonra da edep timsali kimseler örnek alınmalı, onların yaşantısı gibi bir hayat yaşamaya çalışılmalıdır. Çünkü kurtuluş ancak edebimizi muhafaza etmek ve edep abidesi mükemmel insanların elinden tutup onların edebi ile edeplenmekle olur.
M. Saki EROL
Efendimiz (s.a.v) hoşnut olmadığı bir şey ile karşılaştığında Hazreti Aişe'ye; gözlerime ne oluyor ki gözlerim beni yanıltıyor diyerek razı olmadığını ifade etmiştir...
YanıtlaSil