İsteğini unutmaktır senden istenen,
Yolun kemale varmasını dilersen!
Bir de yana bırakıp görmemen varlığını,
Tutunup kalmandır itimat ipine sımsıkı.
Daha ne kadar gafil olacaksın Ben’den?
Üstelik Ben seni sürekli gözetip severken.
Daha ne kadar yarattıklarıma bakacak
Ve vadide şaşkın şaşkın dolaşacaksın?
Ne zamana kadar uzak duracaksın Benden?
Ömrüne ant olsun, uzaklaştın akl-ı selimden!
Bir bilsen sana olan sevgimin kadim olduğunu…
Benim tek olduğuma şahittir “elestü” günü.
Benden başka Rab var mı da ondan umuyorsun
Ki yarın seni şiddetli sıkıntıdan kurtarsın istiyorsun!
Acizlik niteliği bütün alemi kaplamıştır,
Bir muhtaç diğer bir muhtaca sesleniyor!
Bütün varlıklar Benimle var oldular,
Bütün mazharlar irademle ortaya çıktılar.
Benim evimde, mülkümde ve mülkiyetimde
İtimat yüzünü başkalarına mı çeviriyorsun?
Başkalarına bir bak iman gözlerinin,
Nakkad’ı duyurduğunu gör bütün varlıkların.
Bir yokluktan varılacak yerin yokluğuna,
Şüphesiz sen yok olmaya doğru gideceksin.
İşte sana giydirdiğim elbise, çıkarma sakın,
Ümit yüzünü kullara döndürme sakın!
Bütün emellerini Benim kapımda bırak,
Huzurumuza bir azık getirme sakın!
Vasfına sımsıkı yapışıp zelil olursan,
Benden isteyerek arzularını görürsün.
Kölemiz ol Bizimki razıdır köle,
Efendilerin verdiği hükümlere!
Senin en düşük vasfını örtüyorum kendi vasfımla,
Sen de cahilliğinden karşılık veriyorsun inatla!
Benimle ortaklığın mı var ki mülkümde
Akl-ı selim ortada iken itirazcı oldun karşımda.
Huzuruma ermeyi eğer istersen,
Düşman ol ona, kaç nefsinden!
Fena denizine dal, belki Bizi görürsün,
Dönüş gününe kadar Bizim için hazırlan!
Bizden iyilik bekle ki karşılaşasın
Pek cömert Mevlanın güzel bağışıyla
Hiçbir zaman hidayet arama Bizden gayrıda
Kimse seni tedavi edemez Bizden başka!
çok güzel ...
YanıtlaSil